Dzieła
Serce jest drogą,
tylu ludzi przechodzi przez moje serce.
To Pan ich przeprowadza przeze mnie.
Ludzi ucisk, ludzkie łzy, ludzkie nerwy – to wszystko we mnie jest.
Serce człowieka jest jak deptak pełen ludzi
Ta prawda ściska serce
A jednocześnie je rozszerza, otwiera
To znów odpędzam się od ludzi
Zamykam bramy serca – już dość!
Już jest pełno ludzi, więcej nie wejdzie, dość!
A przecież oni idą – droga otwarta
I na tej drodze krzyżują się ich drogi
Własne drogi własnych serc
I wiodą przez trakt mojego serca’
I wciągają na drogę smutku, trudu, bólu, męki
PANIE, Oby ci wszyscy ludzie mogli spotkać w moim sercu Ciebie samego
Oby mogli dostrzec na skrzyżowaniu dróg światło
Wyżej zacytowany wiersz określa rodzaj posługi naszych sióstr w Delegaturze Afrykańskiej. Nie jest bowiem możliwe, aby zamknąć to w opisie lub cyfrach. Nasze zaangażowanie apostolskie w Rwandzie i w Republice Demokratycznej Konga koncentruje się w dużym stopniu na pracy w dziedzinie medycznej, socjalnej i edukacyjnej. Prowadzimy dwa Ośrodki Zdrowia: w Rwandzie - Karama i w Kongo - Karhala, w których siostry są zaangażowane, jako pielęgniarki.
W placówkach: Karama i Karhala prowadzimy również Ośrodki Dożywiania. Ich podstawową misją nie jest "dożywianie" dzieci chorych na chorobę głodową, ale przede wszystkim prowadzenie pogadanek prewencyjnych dla rodziców, w zakresie prawidłowego żywienia, higieny zapobiegania chorobom oraz możliwej w tamtych warunkach uprawy rolnej. Liczba dzieci niedożywionych zwłaszcza w Kongo rośnie ze względu na biedę, niesprawiedliwy podział dóbr, wzrastające ceny żywności oraz zamieszki wojenne.
Wszystkie cztery wyżej wymienione wspólnoty misyjne są również zaangażowane w szeroko pojętą pomoc dla ubogich. Pomagamy ludziom biednym przez:
- budowę lub reperację domu
- opłatę kosztów leczenia,
- opłatę kosztów nauki zwłaszcza w szkole średniej bądź zawodowej
- rozdawanie żywności i odzieży, pomoc więźniom i ich rodzinom,
- formację duchową w kółkach różańcowych oraz poprzez udostępnianie różnych broszurek o tematyce religijnej
- wizyty domowe rodzin ubogich, celem poznania ich sytuacji życiowej i zaradzenia trudnym problemom.zwłaszcza w Kongo
W placówce misyjnej w Cyangugu szkołę zawodową ukończyła grupa niepełnosprawnych. Dzięki pomocy Caritas diecezji tarnowskiej został wybudowany i wyposażony w maszyny do szycia ośrodek, w którym absolwenci wyżej wymienionej szkoły mogą podejmować pracę.
W Kongo, w miejscowości Karhala, prowadzimy szkoły zawodowe dla ubogich dziewcząt i młodych matek, które nie miały możliwości ani środków materialnych na zdobycie wykształcenia.
W trzech placówkach: Karama, Cyangugu, Karhala - pracujemy w parafii i prowadzimy katechezę w szkole.
Spałem i śniłem, że życie jest radością. Obudziłem się i zobaczyłem, że życie jest służbą. Zacząłem służyć i zobaczyłem, że służba jest szczęściem
Tagore
